Hidrolik Yağ Filtrasyonunun Geleceği

Hidrolik Yağ Filtrasyonunun Geleceği

Hidrolik Yağ Filtrasyonunun Geleceği

Günümüzün hidrolik sistemlerinde uygun temizlik seviyelerinin elde edilmesi, kirletici maddelerin başarılı bir şekilde yakalanmasını ve uzaklaştırılmasını gerektirir. Filtreleme, yağ akışını aksatmayacak veya sistemdeki basınç düşüşünü aşırı artırmayacak şekilde yapılmalıdır. Bu, sistem tasarımı ile verimlilik arasında hassas bir dengedir.

Hidrolik filtrelemenin geleceği üç ana alana odaklanmaktadır:

Filtre ortamlarında kullanılmak üzere daha ince elyaf teknolojisinin geliştirilmesi,
Maksimum etki için filtre ortamının çeşitli katmanlarının/düzenlemelerinin tasarlanması ve
Optimum performans için faydalı filtreleme alanını en üst düzeye çıkarmak amacıyla filtrenin genel yapısı ve tasarımının iyileştirilmesi.

Hidrolik Filtrelerde Üretim Verimliliği
Filtre ortamının en basit biçimlerinden biri elek veya süzgeçtir. Hidrolik filtreler için popüler bir seçim olan derinlik ortamı, çok katmanlı bir elek oluşturmak için rastgele fiber şerit katmanlarından oluşur. Derinlik filtreleme teknolojisi, süzgeçlerden daha yüksek verimliliğe sahip olacak ve daha fazla kir tutacak şekilde tasarlanmıştır.

Derin filtrelerin verimliliğini artırmak için yaygın olarak uygulanan iki temel prensip vardır. Yüzey katmanlarından geçen parçacıkları yakalamak amacıyla filtreye daha fazla katman eklemek ve sıkıştırarak gözenek boşluklarını daha ince hale getirmek. Üretim süreci sırasında medya.

Modern filtre ortamı tasarımı, daha büyük kir parçacıklarının yüzeyde yakalandığı, daha ince parçacıkların ise ortamın daha derinlerinde tutulduğu fikriyle, genellikle kaba ortamların katmanlı kombinasyonlarını daha ince derecelerle birleştirir.

Artan katmanlar veya daha ince gözenek boyutları yoluyla verimliliği artırmak, istenmeyen sonuçlara yol açabilir. Her iki yöntem de filtre boyunca fark basıncının artmasına yol açabilir, bu da filtre ömrünü kısaltabilir ve filtrenin erken değiştirilmesine neden olabilir.

Hidrolik Filtrede Daha İnce Fiber Teknolojisi
Filtre üreticileri, elemanın ömrünü uzatmak ve filtre elemanındaki basınç düşüşünü azaltmak için, sıvı akış alanını arttırırken kiri yakalayacak daha fazla gözenek alanı sağlamak amacıyla sürekli olarak daha ince liflere sahip malzemeler arıyorlar.

Geleneksel olarak, derinlikli filtrelemenin çoğu selüloz lifleri (kağıt ortamı) ile yapılıyordu. Günümüzde birçok hidrolik filtre, daha küçük çaplı tellere sahip sentetik elyaflar kullanılarak yapılmaktadır. Gelecekteki filtre ortamı teknolojisi büyük olasılıkla daha ince lifler geliştirmeye devam edecektir.

Gelişen Filtre Yüzeyleri
Hidrolik filtre üreticileri son teknoloji filtre ortamı yaratmaya çalışmaktadır. Son zamanlarda, alternatif akış yolları sağlayan ve birim hacim başına daha fazla filtre ortamına izin veren oluklu bir ortam geliştirildi. Gelecekte bu tür ortamlar, geleneksel filtrelerde bulunan kıvrım teknolojisinin yerini alabilir.

Hidrolik Filtre Verimliliği
Filtrasyon verimliliği normalde belirli bir mikron (μm) boyutunda, bir filtreye giren kirin, filtreden çıkan kirle karşılaştırıldığında oranı olarak ifade edilir. Filtre testi laboratuvarda tamamlanır, böylece sonuçlar karşılaştırılabilir ve istatistiksel olarak doğrulanabilir.

Filtrasyon testleri, testin tekrarlanabilirliğini sağlamak için test tozunun kalitesini, akış hızlarını, sıcaklıkları, ölçüm ekipmanını ve diğer birçok değişkeni doğru bir şekilde kontrol etmeye çalışır. Çok geçişli filtre testi olarak adlandırılan test, belirli bir mikron boyutunda filtre için bir Beta (ß) derecesi üretir. Örneğin ß10=75 filtre, filtreye giren 10 mikrondan büyük partiküllerin 75 tanesinden 74'ünü uzaklaştırır.

Filtrelerin sahada her zaman tam olarak laboratuvar testlerinin önerdiği gibi performans göstermediğini görmek anlaşılabilir ancak yine de hayal kırıklığı yaratıyor. Zayıf filtre performansına katkıda bulunan sorunlar şunları içerebilir: titreşimli akışlar, akış hızı, başlatma kirliliği ve hidrolik sistemdeki genel tasarım kusurları.

Laboratuvarda filtreler kararlı durum akış koşulları altında test edilir. Gerçek hayattaki uygulamaların titreşimli akışı performansı önemli ölçüde azaltabilir. Bu nedenle durumlardan kaçınmanız tavsiye edilir. Bir devre tasarımına bir filtre takarken titreşimli akışın etkisi.

Verimlilik yalnızca titreşimli akışla değişmekle kalmaz, aynı zamanda farklı ortam konfigürasyonları da artan diferansiyel basınçlarda farklı verimliliklere neden olabilir. Örneğin, Şekil 6, aynı mikron derecesine (ortalama verimlilik) sahip ancak maksimum ve minimum verimlilikleri farklı olan ve dolayısıyla kir tutma kapasitesi değişen iki elemanı göstermektedir. (Grafikteki son nokta, elemanın çökmesini gösterir.) Etkili filtreleme, kullanılan filtrenin kalitesi kadar iyi sistem tasarımının da bir fonksiyonudur.

Hidrolik Yağda Kirlilik Düzeylerinin Kontrolü
Bir sistemdeki kirlilik seviyeleri, çalıştırma sırasında yağdaki kirletici madde miktarı, kirletici madde giriş hızı vb. gibi birçok faktörün bir fonksiyonudur. Çoğu hidrolik sistem için, kirlenmenin önlenmesi, sistemin temizlenmesinden daha uygun maliyetlidir. tedavi. Kontaminasyonu kontrol etmek için sistem tasarımında sorun giderme, çarpıcı sonuçlar verecektir. İşte birkaç sorun giderme ipucu:

Havalandırma Filtreleri
Pek çok hidrolik sistem havalandırmasının açık bir kapak veya borudan veya en iyi ihtimalle içinde uygun bir filtre elemanı olmayan bir doldurma kapağından oluşması talihsiz bir durumdur. Filtrelenmemiş havanın hidrolik sisteme girmesine izin verilmemelidir.

Mümkün olan her yerde, yağ rezervuarlarında yeterli havalandırma filtreleri kurulmalıdır; Ortam havası önemli miktarda kirletici madde taşır.

Mutlak verimliliği Beta 10 µm(c) = 75 veya daha iyi olan kaliteli bir havalandırma filtresi çoğu durumda yeterli olacaktır.

Kaliteli bir 10 µm sıvı filtresi, hava filtreleme uygulamalarında uygulandığında ince kir parçacıklarını yakalamada genellikle daha verimli olacaktır. Nemli koşullarda, nefes alanlar suyu tahliye etmelidir.

Rezervuarlar ve Varil Depolama
İyi rezervuar tasarımı, her türlü suyun veya ağır kirin, periyodik olarak boşaltılabilen, rezervuarın tabanındaki küçük bir alana veya dikey boruya yerleşmesini sağlayacaktır. Yağda kalan su, bakteri üremesine ve kimyasal bozunmaya neden olur.

Yağ varillerinin, deliklerin su altında kalması için yanlarında saklanması en iyisidir. Bu, sıcaklık değişimlerinden kaynaklanan nefes alma yoluyla tamburun içine su veya nemin çekilmesini önler.

İyi rezervuar tasarımı, geri dönüş hattı difüzörleri, yeterli saptırma plakaları ve ağır kir parçacıklarını, suyu ve sürüklenen havayı gidermek için yeterli hacim sağlayacaktır.

Uzun süreli bozulmayı önlemek için yağ düzenli olarak geri dönüştürülmeli veya kullanılmalıdır.

İdeal olarak, yağ rezervuara girerken ve çıkarken filtrelenmelidir.

Elbette mükemmel filtre ve mükemmel filtre ortamı hidrolik sistem için harikalar yaratacaktır. Ancak konu optimum temizlik seviyelerine ulaşmak olduğunda, yalnızca filtre verimliliği değerlerine güvenilemez.

Bu makalede tartışıldığı gibi, diğer birçok faktör sistemin bütünlüğünü etkileyebilir. Doğru kullanım ve sağlam sistem tasarımı, kirli yağ sorunlarının çözümünde uzun bir yol kat eder. Her durum farklıdır.

İklimler, ortamlar ve temizlik gereksinimleri farklılık gösterir ve dikkate alınmalıdır. Bununla birlikte, iyi bir akışkan gücü distribütörü, sistemleri doğru bir şekilde teşhis edebilecek ve her uygulama için hangi medya seçeneklerinin, filtre türlerinin ve filtre konumlandırmasının doğru olduğunu önerebilecektir.